Een rat in Chiang Rai

De eerste indrukken van Thailand zijn heel goed. Mensen lachen, de verse ananassapkes zijn overheerlijk en er hangt een ontspannen sfeertje. Aangekomen in Chiang Rai blijkt de guesthouse die we op oog hadden volzet. Geluk bij een ongeluk... de eigenaar, Mr. Apai, beschikt over een prachtig domein in de bergen, waar bungalows uitkijken over een prachtige vallei vol theeplantages, aan de rand van een Akha dorp.

We kiezen de bungalow met het beste uitzicht. 's Nachts merken dat we niet de enige bewoners zijn. Na bloedzuigers, spinnen, reuzemieren en duizendpoten krijgen we nu af te rekenen met een heel koppige rat. Dat ratten schrik hebben van licht of mensen is vanaf nu een fabeltje. Deze is boos omdat we haar wegjagen. Een beetje later gaan we toch maar op verkenning, en blijkt dat ze een mooi groot gat in Bert's rugzak heeft gebeten. De volgende dag zal ze over Bert's voeten lopen terwijl hij op de (franse) WC zit.

Maar overdag lijkt alles vredig en blijven we de hele dag op ons terras voor de bungalow. We lezen een beetje, slapen wat, bewonderen het prachtige uitzicht, dineren daar ook bij ondergaande zon... kortom, we bekomen wat van de laatste bewogen dagen en intense ervaringen in Laos en laden onze batterijen op voor de rest van het toeristische Thailand.

Op weg naar Chiang Mai bezoeken we nog de White Temple, een budhistische tempel vergelijkbaar met Gaudi zijn Sagrada Familia in Barcelona. De tempels, die normaal fel gekleurd zijn, zijn nu helemaal wit met de afbeeldingen van de hemel en hel in een actueel kleedje gestoken. Superman, The Matrix, oliepompen, de brandende Twin Towers, Da Vinci, Einstein,.... Hoe langer je kijkt, hoe meer er tevoorschijn komt.

En zoals Gaudi nog altijd op het eindresultaat wacht, zal dit ook een werk van lange adem worden.